Instant karma

Hoi allemaal! Op dit moment zit ik in Myanmar, landje 2 van de 5. Het lijkt allemaal in een stroomversnelling te gaan. Als je eenmaal in de reisflow zit dan vliegen de dagen om. Maar ik heb echt genoten van mijn tijd in Japan. Wat een geweldig en bizar land. Ik zou er graag nog een keer naar terug willen.

Mijn laatste weekend Tokio was opnieuw wonderlijk. Vrijdag heb ik nog even een drankje gedaan met Ami in een typisch Japanse bar, waar ze me ook wat populaire snacks voorschotelde. Ze bestelde wat vleesreepjes met dip en ik proefde er gewillig van. Het smaakte heerlijk en ik vroeg wat het was. 'Rauw paard met rauw ei'. Ehh... Oke. Sorry paardenliefhebbers, na 2 seconden bedenkelijk kijken at ik gulzig door. Nomnom. Het hapje daarna kreeg ik 'instant karma'. Het was een soort spel waarbij je 2 sushi maki's bestelde en eentje daarvan gevuld was met wasabi. Op de gok moest je er dan eentje uitkiezen en opeten. Raad maar welke ik koos. Met tranen van het lachen en het wegbranden van mijn slokdarm sloten we de avond redelijk vroeg af. De volgende dag zou ik namelijk opnieuw richting de vismarkt gaan, omdat het de vorige keer dicht was.

Dit keer had ik geluk, de vismarkt was open, en groot, en druk, en... zielig :( In Japan lijken ze zich niet zo druk te maken om dieren als ze toch worden opgegeten. Hoe indrukwekkend de markt ook was, ik kon er niet langer dan een half uur rondlopen. Een aantal kraampjes hadden levende octopussen in kleine netjes op elkaar gestapeld, of levende krabben die ze ingepekeld lieten besterven. Een beetje misselijk ging ik er snel weer weg. I don't want to know how the sushi is made. Het is nog wel mijn lievelingseten. Met een dubbel gevoel stapte ik toch een sushibar binnen in het straatje ernaast. Het was erg vers en mals, maar van de krab en squid ben ik afgebleven.

In de middag ben ik rond gaan banjeren in Akihabara. Geek town was maar op 15 minuten lopen van het hostel verwijderd. Na me daar een paar uurtjes vermaakt te hebben ging ik weer terug naar het hostel. Daar ontmoette ik een gezellig clubje kerels met wie ik wat ging eten. Ze hadden ook al wilde plannen voor de volgende dag gemaakt, waaronder een Halloween Parade. Ik sloot me hierbij aan en zondag gingen we zodoende met z'n allen op zoek naar kostuums. Mijn 'kostuum' bestond uiteindelijk uit een kapot gereden bril die ik op straat vond en nepbloed. Klaar. De Japanners doen duidelijk meer moeite. Bij de 'parade' in Shinjuku liepen de mensen rond in de meest gave kostuums. Van sushi hoofden tot Abraham Lincoln. We waren wel wat aan de late kant dat van de parade weinig meer over was. We besloten dus maar wat te eten en drinken bij de kraampjes die erbij hoorden.

Dat was geen goed idee. De volgende dag was ik flink ziek en had waarschijnlijk voedselvergiftiging. Toch moest ik die ochtend uitchecken, maar gelukkig mocht ik zieligjes nog even in het hostel rondhangen. Nadat ik was anti-naussea pilletjes had genomen ging het al iets beter, en in de avond was ik zo goed als opgeknapt. Goed genoeg om nog een half uurtje rond te hangen bij het hostel halloween feestje en daarna richting Narita airport te vertrekken. Daar had ik voor de laatste avond een capsule bed, deze nog freaky'er dan de andere. Iedereen liep er in grijze badjas en slippers rond, en de capsules waren eng oranje verlicht. Maar het sliep prima.

Dinsdagochtend vertrok mijn vlucht al om 9.00 uur en, na een transfer op Bangkok, kwam ik ongeveer 17.30 uur aan op Yangon Airport. Ruim een uur later had een taxi me richting het hostel gebracht, waar een brakke Lonne me al opwachtte. Het Myanmar avontuur kon beginnen!

Daarover meer in het volgende blog.